bir beden bir ses

tam arkanda dibinde bitiverir aniden.sırt sırta yahut karşı karşıya
gelebilirsiniz.önemli olan bir yabancı varmış gibi kafanı kaldırmadan yüzüne bile
bakmamaktır.sırt sırta oturduğum biri mi yoksa karşı karşıya geldiğim biri mi,
hangi konumda olursa olsun ,her ne durumda hayat bizi karşı karşıya getirmiş
olsun önemli olan artık onu tanımıyormuş gibi davranmaktır..bu rolü iyi
başarıyorum,rolümü iyi oynuyorum.böyle olması gerekiyor zaten.ancak geçen gün o
sesi battı,sinir etti.canımı acıtmadı.. o sesin eskiden hissettirdikleri mazi
oldu o zaten belli.şimdi tam bi ters tepmeyle sinir,uyuz olma gibi duygular
baskın durumda..Ama bi zaman gelcek ki o ses de ne diycem.kimin bu ses hiç de
tanıdık gelmiyor diycem..İlk uzaktan sesini duymayla başlamıştı herşey...sesini
birisine benzetmemle..ama o ses bu sefer birşeyleri bitirmemde etkili olacak
şu an duydukça sinirlerimi hoplatan o ses sonunda umursamazlığımla yok olacak.. öyle
umut ediyorum...