körebe

Hayata yüzünü kapamış bir körebe
Yaşam ağır gelmiş artık
Etrafa bakmaya yüzü yok
Dayanılacak gibi değil artık olanlar
Üst üste binmiş bütün terslikler
Yaşam ne kadar da zor geliyor ona
Kederlerin içinde boğulmuş
Hiçbir şey yardımcı olmuyor
Ne etrafındakiler ne kendi
Kendi kendine bile faydası dokunmuyor
Yaşıyor öylesine işte
Arada bir mendili açıyor
Bakıyor etrafına
Anlık mutluluklar yaşıyor
Anlık gülümsemeler
Sonra yine kara bir mendille kapıyor yüzünü
O boş karanlığa gömülüyor yine
Kimsesiz,çaresiz o karanlık
Ne kadarda acı veriyor
Bazen de iyi geliyor aslında
Etrafındaki kötülükleri görmezden geliyor
Ama işte bu oyun ne kadar devam eder ki böle
Hayat sen istesen de istemesen de
O acıları yaşatmaya devam ediyor