Yine meşhur salılardan birini yaşıyorum ve yine onu gördüm .Saat 12'yi gösterirken birden karşımda belirdi fotoğrafı .Tahmin ediyordum aslında içimden bir ses onu göreceğimi söylüyordu.Ama sessiz kalmak en iyisiydi. Yapabileceğim en ii şey onu görmezden gelmekti.Senin yokluğunu fark etmeyen ,seni bir kere bile düşünmeyen adam için bi an bile düşünmek boştu.Son zamanlarda yüzüne bakınca eskisi gibi hissetmiyordum aslında.Hatta soğuyordum içten içe.Giderek uzaklaşıyordu benden,içimden,kalbimden.Yavaş yavaş eritiyordum onu .Donmuş bir buz taneciği gibi içime işlemişti.Donmuştu bedenim kas katı olmuştu onun soğukluğundan.Sıcaklığını çok az hissettirmişti o kadar az ki ruhumda onun sıcaklığından eser kalmamıştı..Bir anlık sıcaklığını gösterip çekildi.O sıcak,sempatik adam gitmişti de yerine somurtkan,umarsız biri gelmişti sanki.Artık hiçbir davranışına neden aramaz olmuştum.Anlamak istemiyordum kendini anlatmak isteyen bi şekilde çabalardı zaten.Artık anlamsız oyunlara,dengesizliklere göz yummuyordum.Konuşmayacaktım,mesaj atmayacaktım..irademe hakim olmayı öğreniyordum ve engel olamadığım bir bağlanma yoktu artık içimde.Ve bugün Salı ve ilk defa selamını sormak için bile olsa mesaj atmadım.Hoşça kal sevdiğim.Beni sıcaklığınla büyüleyip donukluğunla uzaklaştıran meçhul sevgili.Belki bir gün gelirsin her şey farklı olur belki yine beni büyülersin eskisi gibi.Bu sefer sıcaklığın hep daha üstte kalır bilemem.Ama şimdi ben gidiyorum sen hoşça kal…
